Rozdział 2

W autobusie wyjęłam słuchawki i odtwarzacz mp3. Włączyłam Aerosmith '' Walk on down" . Kocham głos Perry'ego. Niestety nie tylko ja jechałam autobusem. Do środka weszła jedna ze zwierzyńca* - świnia.
Gruba, brzydka, nie umiejąca się ubrać dziewczyna, która uważała  metal za gówno. A do tego z bardzo wkurwiającym głosem i śmiechem, jeśli można te dźwięki tak nazwać. Świnia była z jakąś koleżanką więc cały autobus wypełnił się ''śmiechem''. Pogłośniłam muzykę i do końca drogi nic nie słyszałam. W szkole udałam się do szatni i zdjęłam ramoneskę oraz glany, a założyłam moje ulubione białe conversy z podobizną Slasha. Byłam pierwsza z klasy więc widziała złażących się idiotów z mojej klasy. Do szatni wszedł zwierzyniec, czyli świnie Paulina, szczur Patrycja i koń Julita. Te przezwisko to dlatego, że wyglądały jak te zwierzęta. Jak się zebrały we 3 to ''śmiech'' było słychać przez muzykę w słuchawkach na fulla. Wkurzona złapałam moją torbę z The Rolling Stones i wyszłam na szkolny korytarz. Obserwowałam ludzi, których nienawidziłam. Miałam tylko 2 przyjaciółki i to mi wystarczało. Pierwsza przyjaciółka : Vicky, dość wysoka, niebieskooka, brunetka, kochająca sport. Druga przyjaciółka : Vera. Wysoka, zielonooka , blondynka z rozjaśnionymi końcówkami. Byłam typem samotnika z wyboru, byłam też arogancka, sarkastyczna, ironiczna i bezczelna, przez co nie lubili mnie nauczyciele i większość osób w szkole. Ale jakoś mi nie zależało na fałszywej przyjaźni. wystarczały mi przyjaciółki. Kochałam też swoich idoli ale to co innego.
- Siemka Erin- usłyszałam Verę.
-Cześć Verasku- odpowiedziałam jej i przywitałyśmy się buziakiem. Szybko wytarłam policzek rękawem bo nienawidziłam się całować.
- Co słychać?- zapytała Vera. Ja spojrzałam na nią i tylko wzruszyłam ramionami. Nie byłam zbyt rozmowna. Nienawidziłam ludzi i dlatego byłam małomówna. Vera popatrzyła na mnie i poszła o Alex. Szczerze to się ucieszyłam, że mnie nie będzie męczyć gadaniem i pogłośniłam Led Zeppelinów.
Po 2 piosenkach usłyszałam dzwonek i poszłam na lekcję.Pierwsza była godz. wych. Podobno moje klasa była najgorsza w szkole, nie dało się tu prowadzić lekcji i ple, ple, ple. Podobno, bo uważałam, że to, że gadamy to nie powód do wpisywania nagany całe klasie. No ale cóż, nauczyciele to popieprzony gatunek.
Całkowicie wyłączyłam się na słuchanie nauczycielki i myślałam o tym jak cudownie byłoby obciąć głowę, którejś ze zwierzyńca i wypatroszyć ją. Wymyśliłam jeszcze dużo innych sposobów, ale w końcu zadzwonił dzwonek. Teraz mam historię. Lubiłam ten przedmiot pewnie dlatego, że nie ucząc się umiałam wszystko. Akurat było o odrodzeniu w Europie. Wiek XVI. Nauczycielka zapytała szczura o twórców renesansu. Pff, banał - pomyślałam- Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł.
-Jan Matejko! - odpowiedział szczur.**
- Ja pierdolę - mruknęłam do siebie. Szcurochomik dostał pałę. Hahaha. Reszta lekcji minęła spokojnie. Potem był w-f. Nienawidzę tego przedmiotu. Pieprzę, nie przebieram się. Pan Nowak mnie lubi więc nie będę miała przypału. W drodze na salę gimnastyczną, idąc ze słuchawkami i patrząc na własne trampki wpadłam na kogoś. Podnosząc głowę wyjęłam słuchawki.



Erin
______________________________________________________________________________
A jednak drugi rozdział jeszcze dzisiaj. Jutro 3.
 

* Grupka przyjaciółek podobnych do zwierząt.
** Taka sytuacja miała miejsce u mnie w klasie na lekcji historii.