Rozdział 5

Małe wyjaśnienie, w opowiadaniu nie ma konkretnego roku ani miasta. Tutaj jest Duff, ale to tylko wygląd basisty Gunsów. W moim opowiadaniu Gusn n' roses już dawno istnieją i tam jest prawdziwy Duff McKagan. Ten, o którym piszę to nie ta osoba z zespołu.

tyle z ogłoszeń,
zapraszam do czytania.


Przed 24 zorientowaliśmy się ile czasu minęło.
- O kurde, ale już późno - powiedziałam.- Gdzie mieszkasz?
- W sumie to nie daleko - odrzekł.
- Ale jest już ciemno i jakby Cię ktoś zgwałcił to byłaby moja wina.- mruknęłam bardziej do siebie.
- No to zostaję na noc - odpowiedział wesoło.
- Czekaj, czekaj, nie tak szybko. A skąd mam pewność, że Ty mi czegoś nie zrobisz?- zapytałam.
-Nie ufasz mi?- zrobił obrażoną minę.
-Tego nie powiedziałam.-odparłam - Ale śpisz na podłodze.- Popatrzył na mnie chwilę z miną dziecka, któremu zabrałam lizaka, a potem szeroko się uśmiechnął.  Podeszłam do szafy i rzuciłam w niego poduszką, kocem i kołdrą.
- Proszę bardzo, ale teraz siedź spokojnie, a ja idę do łazienki. - Wzięłam pidżamę, czyli za dużą koszulkę Zeppelinów i bokserki. Wzięłam długi prysznic i bardo dużo myślałam o Duffie. Znam go tylko kilka godzin, a prawie wszystko już mu osobie powiedziałam. Szybko mu zaufałam, to do mnie nie podobne. Teraz muszę tylko czekać, aż zacznę coś do niego czuć... Wyszłam z łazienki i wróciłam do pokoju. Duff na swoje szczęście siedział spokojnie i anie nie grzebał mi w szafkach anie nie podglądał  mnie w łazience. Duży plus dal Niego. Jak mnie zauważył to zmierzył mnie wzrokiem, a ja głupia nie pomyślałam, żeby założyć spodnie. Kretynka.
- Już się napatrzyłeś? -zapytałam.
- Jeszcze nie - odpowiedział szczerząc się.
- Ehh,- westchnęłam.- W łazience masz czerwony ręcznik i mogę Ci pożyczyć jakąś koszulkę, chyba, że nosisz w plecaku.
- Nie, nie noszę. możesz mi pożyczyć. - odparł.
- To sobie weź z szafy. - powiedziałam i zaczęłam ogarniać łóżko.Duff zabrał jakąś  czarną koszulkę, a ja zaczęłam czytać ''Pachnidło''. Po 7 stronach mój kolega wrócił do pokoju. Wybrał koszulkę Ac/DC za którą nie przepadałam.
-Możemy już iść spać? -zapytałam.
- Pewnie- odparł Duff. Zgasił światło i paliła się już tylko moje nocna lampka.
- to dobranoc Duff. - powiedziałam, zgasiłam lampkę i zakopałam sie w kołdrze. Niech sobie razi po ciemku.
- Taaa, dobranoc, ale jak się zabiję po ciemku to będzie Twoje wina.- powiedział 'obrażony'. Ja się tylko uśmiechnęłam i po chwili zasnęłam.
Obudziłam się ale za oknem było jeszcze ciemno. Spojrzałam na zegarek 2;30.
- Cudownie- mruknęłam cicho. Znowu się nie wyśpię-Duff?- powiedziałam chyba zbyt głośno.baaa, krzyknęłam.
- Mhmm? - usłyszałam zaspanego Duffa
-Śpisz?-jakie durne pytanie. Wiadomo, że śpi , przecież jest noc.
- Teraz już nie - odpowiedział. Och, super obudziałś go.
- Oh, to przepraszam, śpij dalej. - odparłam.
 - Teraz już nie zasnę, a poza tym jest mi trochę zimno.- powiedział Duff. Wstałam z łóżka, wzięłam swoją kołdrę i podeszłam do chłopaka. Leżał tyłem więc mnie nie zauważył. Po cichu położyłam się obok niego i przytulając go od tyłu wchodząc pod jego kołdrę i narzucając na nas moją.
- Ale jesteś cieplutka. - powiedział.
- Yhym- odparłam. Włożyłam mu rękę pod koszulkę i lodowatą dłonią dotknęłam pleców. Wzdrygnął się.- Coś mówiłeś?-zapytałam. Nie odpowiedział ale usłyszałam obok ucha cichy śmiech.



Erin.