Rozdział 14

Następy tydzień był niecierpliwym oczekiwaniem na okres. Coś czego tak nienawidziłam. Droga z Denver do Dallas, z Dallas do Kansas City, a z Kansas City do St. Louis była ucieczką od myślenia o moim problemie. Cały dzień z przyjaciółkami w samochodzie. W ciągu paru dni stałyśmy się niemal siostrami. Cholernie się cieszyłam, że Michie złapała kontakt z Bev. A wieczorem chlanie i ćpanie. Nadszedł dzień, w którym minął tydzień od rozmowy z Joe, a okres nie przybył.
Siedzieliśmy po koncercie w klubie. Sączyłam Danielsa z myślą, że w pokoju czeka na mnie test ciążowy. Och, ciąża. Jak to strasznie brzmi. Jaka to straszna rzecz, stan. Ja i dziecko. Niemożliwe. Tego wieczora wyjątkowo ciężko było mi się upić. Powinnam odstawić używki, żeby nie zaszkodzić ewentualnemu dziecku, ale na trzeźwo było trudniej. Podniosłam mój szanowny tyłek i wyszłam z klubu. Po co odwlekać coś co jest nieuniknione? Kiedyś ten test zrobię. Lepiej wcześniej. Szłam powoli ulicą ale po chwili dogonił mnie Duff. Od próby gwałtu w Phoenix nie pozwala mi samej wychodzić po zmroku.
- Tak mamo? Co chcesz? - zapytałam.
- Odprowadzam cię do hotelu. I nie mów do mnie mamo.
- A jeżeli się tak zachowujesz? - Głupkowato się sprzeczaliśmy po drodze. Jak dzieci. Chciał ze mną zostać w pokoju, ale go wygoniłam. Mam przecież coś do zrobienia. Wyjęłam test z plecaka i poszłam do łazienki. Bałam się. Było mi zimno i gorąco. Cały alkohol ze mnie wyparował. Zrobiłam test. Serio? Osunęłam się po płytkach. Szok i zaskoczenie. Ale równocześnie smutek, rozpacz, ból i nienawiść. Złość. Na kogo? Na firmę farmaceutyczną? Na chłopków? Na siebie? Tak, na siebie. To moja wina. Zaczęłam płakać, wyć i krzyczeć. Sięgnęłam po żyletkę z kosmetyczki. Obracałam metal w palcach zastanawiając się i płacząc. Zdecydowałam się. Pociągnęłam ostrzem poniżej lewego nadgarstka. Na tyle daleko od tętnic żeby się nie zabić. Pociągnęłam drugi i trzeci raz. Krew sączyła się ran, ale nic nie czułam. Zaczęłam wbijać żyletkę mocniej i głębiej. Nie zwracałam uwagi na nic innego. Liczyła się żyletka i ból. Czemu? Pocięłam sobie pół lewego przedramienia. Ręka pulsowała tępym bólem. Spodobało mi się to. Jestem masochistką? Patrzyłam zafascynowana na krew i razy. Na koszulce utworzyła się spora plama. Miałam lekko zdrętwiałą rękę i myślałam tylko o niej. Z tępego odrętwienia wyrwało mnie pukanie do drzwi. Dopiero teraz ktoś zapukał, czy dopiero teraz usłyszałam? Opłukałam rękę wodą i zawinęłam bandażem. Bandaż bandanką i żadnego śladu. Zdjęłam zakrwawioną koszulkę i założyłam czystą. Pukanie do drzwi nie ustępowało. Otworzyłam je Stradlinowi. Chyba pukał już bardzo długo bo wykonywał gest pukania w powietrzu. Chrząknęłam cicho i przytulił mnie.
- Wszystko ok? - zapytał.
- Tak. Pewnie.
- Usłyszałem krzyk s twojego pokoju i pomyślałem ...
- To nie ode mnie - przerwałam mu szybko i zakryłam twarz włosami.
- Ale słyszałem...
- To nie stąd. Idź spać. - Wyszedł. Dobrze, że był na haju bo na trzeźwo na pewno zorientowałby się, że płakałam. Jeżeli Izzy wrócił, to reszta też jest w hotelu. Muszę iść do Joe. Podreptałam do pokoju Perry'ego.
- I jak? - zapytał.
- Jestem w ciąży - szepnęłam i zalałam się łzami.


____________________________________________________________________________
Tak, krótki, ale tak wyszło.
BYŁAM DZIŚ DRUGI RAZ W ŻYCIU NA WAGARACH i jestem zestresowana, dlatego tak krótko ;)
KOCHAM WAS <3